Terrarium.pun.pl

Rozmiary: w niewoli 120-180cm, w naturze nawet ponad 200cm
Terrarium: Tropikalne o układzie pionowym lub pośrednim, dla dorosłego osobnika zalecane wymiary terrarium to około 200x100x200cm (dl/szer/wys)< /span>
Długość życia: kilkanaście lat, rekordowe osobniki nawet do 30 lat
Temperatura: 25-30 stopni, pod promiennikiem 35-39 stopni
Wilgotność: 60-90% (najniższa w środku dnia, wyższa wieczorem, nocą i  rano, dla młodych wyższa niż dla dorosłych)< /span>
Pokarm: roślinny
Polecany dla: średnio zaawansowanych
Aktywność: dzienna
Dymorfizm płciowy: widoczny, ale łatwo o pomyłkę
Stan prawny: CITES: TAK (zał. II)< strong>UE: TAK (zał. B)< strong>Rejestracja: TAK wyjaśnienie »

W obrębie gatunku iguana iguana rozróżniamy dwa podgatunki: Iguana iguana iguana i Iguana iguana rhinolopha. Ten drugi różni się od pierwszego dwoma bądź trzema kolcami na nosie.


Wielkość
Wielkość legwanów jest zróżnicowana i zależy miedzy innymi od podgatunku, warunków, w jakich przebywa zwierze, jego żywienia i płci. Samce z reguły są większe niż samice. Rekordowy osobnik tego gatunku miał 220cm i ważył 10kg. W niewoli raczej nie dorastają tak imponujących rozmiarów. Samce miewają przeciętnie 140-160cm, samice 120-150cm z ogonem, ale zdarzają się osobniki większe.

Wygląd
Duża, dość masywna nadrzewna jaszczurka. Posiada wiele cech świadczących o przystosowaniu do nadrzewnego stylu życia —  w tym potężne łapy zaopatrzone w bardzo długie palce z ostrymi, imponującymi pazurami. Prawdziwa ozdoba legwanów —  są łuski policzkowe, długi ogon i grzebień zdobiący grzbiet. Legwany różnią się pomiędzy sobą ubarwieniem, kształtem łba, wysokością grzebienia czy wielkością fałdu podgardzielowego.

Młode legwaniki oferowane w polskich sklepach zoologicznych maja nieraz intensywnie zielone ciałka i niebieskie bądź seledynowe łby. Równie często spotyka się zielone legwaniątka z domieszka brązu. Dorosłe legwany są zwykle mniej jaskrawo ubarwione niż młode, z wiekiem na ich ciałach pojawia się więcej pochodnych brązu. Duże samce maja imponujące worki podgardzielowe (łałoki) i łuski policzkowe. Ich grzebienie są z reguły wyższe niż grzebienie samic. Nie będzie przesada stwierdzenie, że rosnąc legwany upodabniają się coraz bardziej do mitycznych smoków.

Występowanie —  Obszar występowania i zróżnicowanie wyglądu.
To jak zakupione legwaniątko będzie wyglądało, gdy urośnie zależy od podgatunku i miejsca pochodzenia. Poniżej krótka charakterystyka legwanów, pochodzących z różnych siedlisk.

Biotop —  Środowisko naturalne (warunki klimatyczne)< /strong>
Strefa klimatów równikowych, przede wszystkim równikowy wybitnie wilgotny i podrównikowy wilgotny. Cechuje się bardzo dużą wilgotnością powietrza (opady ponad 2000 mm/m2), temperaturami powyżej 25 st. C przez cały rok, bardzo małą amplitudą dobową i roczną temperatur. Charakterystyczny jest brak pór roku.

Występujący tu las deszczowy posiada wyraźną strukturę warstwową składającą się z drzew (najwyższa, wiecznie zielona partia o grubości 24-30 metrów), krzewów i zielonych roślin wypełniających przestrzeń w niższych warstwach. Bardzo często spotykane są epifity oraz liany oplatające drzewa.

Życie występujących tutaj gatunków zwierząt skupia się w wyższych partiach lasu. Z uwagi na stały dostęp światła ta formacja roślinna jest najbogatsza w rośliny i zwierzęta. Na hektar lasu deszczowego przypada 10-20 razy więcej gatunków drzew niż w Europie.

Rozpoznawanie płci

Rozpoznawanie płci u legwanów jest raczej trudne, szczególnie u młodych osobników. Z uwagi na to kupując małego legwana nie możemy mieć pewności czy będzie to samiec, czy samica.
U większych 90-100cm legów rozpoznawanie płci jest łatwiejsze, ale i wówczas niekoniecznie trafne. Samce są większe niż samice, mają potężniejsze łby z większą ilością fałd skórnych wokół nich. Ich łałoki oraz łuski policzkowe są większe i bardziej kolorowe niż u samic. Niestety cechy te są nie tylko wyznacznikiem płci, ale i podgatunku, co może wprowadzać w błąd. Warto także zwracać uwagę na nasadę ogona (u samców jest poszerzona ze względu na obecność hemipenisa) oraz kształt worka podgardzielowego —  u samców jest bardziej okrągły, u samic —  trójkątny. Prócz podanych cech samce maja większe pory płciowe usytuowane na wewnętrznej stronie uda. U dojrzałych samców najprawdopodobniej w okresie godowym pory te wytwarzają białe, twarde twory(kolce, ostrogi). Zapach wytwarzamy przez owe pory jest niewyczuwalny dla człowieka. Innym wyznacznikiem płci może być zachowanie – samce są bardziej terytorialne i agresywniejsze niż samice. Warto wiedzieć, jeśli razem trzymane są dwa samce osobnik zdominowany upodabnia się wyglądem do samicy i dopiero po przeniesieniu do osobnego terrarium można rozpoznać jego płeć. Natomiast dominująca samica może upodabniać się wyglądem do samca.